Afgelopen tijd, heb ik een aantal projecten met talenten afgesloten. Soms waren ze klaar, soms niet, maar was de energie op, of de tijd niet beschikbaar. En dan mag je ze loslaten, best spannend.
Dan stel ik mijzelf vragen als; hoe zullen ze groeien, zetten ze stappen, gaan ze genieten of komen ze nog terug? Verder verbaasd het me keer op keer, hoe groot de verbondenheid is die we samen hebben opgebouwd. Dat alles wordt verbroken, dan voel ik me een beetje verstoten en leeg. Maar gelukkig krijgt die leegte altijd weer vorm. Ze is bedoeld om jezelf uit te dagen, je grenzen te verleggen en een volgende stap te zetten. Ook zie je meer kansen, als je ruimte in je doen en laten hebt. Nieuwe dingen zullen op je pad komen en al snel voel je die kriebel om een nieuwe klik aan te gaan.